پیکاسو

پرت

 

دو گونه از سیچلاید ها وجود دارند که پرت سیچلاید نامید می شوند. نوع ارجینال و اصلی ماهی ای سبز رنگ است که از رودخانه ی آمازون و اورینکو در آمریکای جنوبی می آید. نر ها تا 30-40 سانتیمتر رشد می کنند. نام این ماهی به خاطر دهان بزرگ و طوطی وار آن است.این ماهی کمتر مورد توجه قرار گرفته و بسیار کم تکثیر شده است.  

نوع دوم که به تازگی بر محبوبیت آن افزوده شده است با نام پرت فیش قرمز(Red Parrot Cichlid) یا پرت خونی(Blood Parrot Cichlid) شناخته می شود. در بازار به این ماهی طوطی ماهی هم گفته میشود . زمانی که این ماهی چندین سال پیش برای اولین بار عرضه شد به رنگ نارنجی بود ولی امروزه در رنگ های مختلف همچون نارنجی و زرد و قرمز و گلبهی و صورتی و همینطور رنگهای نا پایدار هورمونی که با غذاهای رنگی پایدار میمانند ، همانند آبی و سبز و سبز یشمی و زرشکی عرضه می شوند. رنگهای  قرمز پر رنگ و سرخابی رنگ و صورتی رنگ و زرد رنگ و پرتغالی در حقیقت اصلیترین رنگهای ماهیان پرت هستند. به غیر از این رنگها رنگهای دیگری همچون آبی و سبز یشمی و سبز روشن و زرشکی در ماهیان پرت دیده میشود. این رنگها پایداری نداشته و هرچه ماهی بزرگتر بشود این رنگها جای خود را به همان رنگهای اصلی که ذکر شد میدهند. مثلا یک پرت نا بالغ سبز روشن وقتی بالغ میشود به رنگ زرد در میاید. و یا یک پرت زرشکی رنگ وقتی بزرگتر میشود رنگش کمرنگ و به صورتی میکشد. رنگهای اصلی ماهیان پرت پایدار میباشد. ولی رنگهای دیگر ماهیان پرت پایداری نخواهند داشت. آنها را با غذاهای خاصی تغذیه میکنند تا نهایتا مدت بیشتری رنگ غیر طبیعی انها پایدار بماند. ولی با گذشت زمان آنها تغییر رنگ داده و مثلا یک پرت آبی رنگ و یا یشمی رنگ هرگز در آن رنگش پایدار نبوده و بی رنگ خواهد شد. بهتر است شما هنگام خریداری پرت آندسته از پرتها را خریداری نمائید که رنگ اصلی ماهیان پرت را دارا هستند. برای تقویت رنگ ماهیان پرت خود میتوانید از غذای مخصوص پرت استفاده نمائید. 

ین غذاهای خشک و آماده در بسته بندیهای کوچک و بزرگ  در بازار و آکواریوم فروشیها یافت میشوند.این خوراکهای مخصوص معمولا چینی و یا ژاپنی و یا ساخت آلمان هستند.در روی بسته بندی کشور سازنده ثبت شده است. بهترین غذاهای خشک ماهیان سیچلاید را کشور آلمان تولید میکند. و البته به خاطر مرغوبیت قیمت آن هم بیشتر از انواع دیگر آنست.این غذاهای آماده رنگ ماهیان شمارا تقویت کرده و شفاف و پررنگ میکند. این غذاهای هورمنی باعث شادابی ماهیان شما میشود. آب را کدر و تار نمیکند و رشد ماهیان شما را تسریع میکند.

پرتها ماهیان عقیمی هستند و اگرچه در آکواریوم تخم گذاری میکنند اما ماهی نر قادر به بارور کردن تخمها نمیباشد. آنها را به شکل تخصصی تری که در ایران هم آنچنان مقدور نمیباشد تکثیر میکنند. پرت در آکواریوم تخم ریزی می کند و حتی ممکن است بطور مرتب نیز تکرار شود و موردی که بسیار معمول است این است که همچون دیگر سیچلاید ها بعد از پسندیدن همدیگر محلی را برای تخم ریزی پاک می کنند و سپس تخم ها را در آن مکان قرار می دهند . با این وجود در بیشتر مواقع بچه ای از تخم ها بیرون نمی آید.حتی در چنین شرایطی نیز والدین چند روزی از بچه ها نگهداری می کنند تا سر انجام تخم ها توسط قارچ ها فاسد می شوند و بعد نیز به نظر می رسد که توسط والدین خورده می شوند . ولی باید توجه داشت که احتمالا تکثیر آنهاباید مانند دیگر سیچلاید ها باشد.

 

پرت فیش قرمز یکی از گونه هایی است که توسط بشر به وجود آمده است(Man-Made Hybrid). والدین اصلی این ماهی بطور دقیق شناخته شده نیستند.ولی به نظر می رسد که گونه هایی چون سورم (Heros Severom) ،سیچلاید میداس(Midas Cichlid)و ... پدر و مادر این ماهی باشند. 

آکواریم ۳

آکواریم ۲

آکواریم

اسکار

مولی

 

مولی  ( Molly):

نام خانواده : مولی
نام ماهیان : مولی(رنگهای مختلف)
طول حداکثر: 10 سانتی متر سطح شنا: تمام سطوح آب
مکانهای جاگیری :میان تخته سنگهاو گیاهان آبزی
نور مناسب: روشن ، بدون تابش مستقیم آفتاب
همزیستی: سازگار با تمام ماهیان آکواریومی
تغذیه: غذای خشک
خصوصیات فیزیکوشیمیایی : دما 26درجه سانتی گراد /سختی آب 20 درجه/پی هاش=7/5
دشواری نگهداری: گروه 2: ماهیان زرنگ و راحت که از نظر تغذیه به مراقبت بیشتری نیاز دارند اما در زمینه ویژگیهای آب نیاز مخصوصی ندارند.
رفتار و نوع تولید مثل : زنده زا، ماهی زیبا، صلح جو و کم توقع بوده و اکواریوم های روشن با تراکم گیاهان آبزی را دوست دارند. ماهی نر کوچکتر و دارای آلت تناسلی است.

یک کپور دنداندار زنده زا است.بیرون آمدن لاروها از تخمهای بارور شده و رشدشان در درون بدن ماده صورت می گیرد.چندین نوع از این ماهی مشهور تماماً سیاه شامل یک فرم دم بربطی تکثیر شده است.

گونه ای آسان برای نگهداری و تکثیر است. شبیه همه مولی ها بطور پیوسته تغذیه کرده و به یک مخزن آفتابی برای فراهم آوردن رشد جلبک و گیاه و همچنین به تغذیه مکرر از غذاهای زنده و خشک نیاز دارد.آب کمی شور را ترجیح می دهد

گوپی

 

برای نگهداری از ماهی گوپی توصیه می شود آکوارومی کوچک با حجم 20 گالن همراه با مقدار زیادی گیاه آکواریومی نظیر java Fern و java Moss استفاده شود. گیاهان فوق مقاوم هستند و می توانند ترکیبات آب سخت را که برای گوپی ها مطلوب است تحمل کنند.
خانواده گوپی
گوپی ها از وابستگان مولی ها، پداتی ها و دم شمشیری ها هستند که نام خانواده این گونه Poeciliidae می باشد. همه آنها زنده زا هستند به این معنی که بچه زا می باشند. این ماهیها گونه هایی هستند که بین آنها سازگاری وجود دارد. بنابر این شما می توانید آنها را در کنار هم بدون هیچ خطری نگهداری کنید.
ماهی گوپی معمولا PH در محدوده متوسط یعنی 7 (خنثی) را ترجیح می دهد اما می تواند خود را با شرایطی پایین تر تا 6 و در نهایت تا بالای محدوده 7 (نزدیک به 8) وفق دهد و ( اگرچه آنها آب سخت را به خوبی تحمل می کنند) سختی آب می بایست در حد متوسطی باشد. هنمچنین در مقابل سختی کم مقاومت نیستند. درجه حرارت محیط نگهداری آنها می بایستی پایین تر از 75 درجه فارنهایت باشد اما می توانند درجه حرارتی مابین 60تا 80 درجه فارنهایت را نیز تحمل کنند.

از گوپی ها استفاده گسترده ای برای کنترل پشه می شود و به عنوان غذای این ماهی پشه هایی که تهدیدی برای انتقال بیماری مالاریا هستند را می توان استفاده کرد.
شما می توانید در آکواریوم خانه خود به گوپی ها غذاهای خشک شده، فریزری، لارو قرمز رنگ پشه های ریز، توبی فیکس، میگوی آب شور و همچنین غذاهای آماده که حاوی حجم بالای سبزیجاتی نظیر Spirulina است، بدهید.
هیچگاه به آنها بیشتر از آنچه که در 1 دقیقه می توانند بخورند غذا ندهید. باقیمانده غذایی که خورده نمی شود تجزیه شده و مخزن را آلوده می کند. اگر بخشی از غذای آنها خورده نشد، آنها را جمع آوری کنید. به گوپی هایتان در وعده های کمتر مثلا 2 دفعه در طول روز غذا دهید.

گوپیها را با ماهی Betta (نوعی ماهی آکواریومی) یا دیگر ماهیهایی که جنبش و حرکت کمی دارند نگهداری نکنید زیرا آنها به باله های خودشان صدمه خواهند زد. همچنین ممکن است به خودشان آسیب برسانند.
بنابراین بهترین راه این است که چندین گوپی را بصورت زوجی برای کاهش حالت تهاجمی و جنگجویی ماهیها در آکواریوم با هم نگهداری کنید.
ماهی گوپی نر باله های بلندتر با رنگهای جالب توجهی دارد و بقیه خصوصیات ظاهری اش نسبت به ماده که معمولا بزرگتر است برابری دارد.
گوپیها در آبهایی که کیفیت بهتری دارد سالم تر خواهند بود. برنامه غذایی مناسب همراه با آبی که زود به زود تعویض شود محیطی سالم تر را ایجاد می کند. بهترین مقدار تعویض 10 تا 15 درصد آن هر هفته یا 20 تا 25 درصد در هفته های بعد توصیه می گردد.
تکثیر گوپی ها خیلی آسان است. در حقیقت تنها چیزی که نیاز است یک نر همراه 2 ماده می باشد. حال ممکن است این سوال در ذهن شما بوجود آید که چرا فقط 1 ماده مورد نیاز نیست؟ این مسئله به این خاطر است که گوپی های نر بیشتر وقت و نیرویشان را صرف جلب توجه کردن ماده ها می کنند. بنابراین بهتر است که در ازای 1 نر دو ماهی ماده موجود باشد تا ماده ها هر از چند گاهی فرصت استراحت داشته باشند.
گوپی نر، گوپی ماده را بارور می کند. به این صورت که از باله مخرجی اش یا همان منفذ تناسلی استفاده کرده و این کار را انجام می دهد. ماده هایی که باردار می باشند معمولا در محیط تاریک ظاهر می شوند و اطراف مخرج و همینطور بدنشان افزایش حجم پیدا می کند.

ما توصیه می کنیم که ماهی های ماده باردار را از داخل ماهی دان به مخزن زایشگاه برای تولد بچه هایشان انتقال دهید.

اگر بعد از تولد نوزادان، بالغین را از داخل جعبه زایمان خارج نکنید، بزرگترها، نوزادان را خواهند خورد (حتی اگر مادرشان باشد).

این ماهی با سایر ماهیهایی که همگی در رده زنده زا ها هستند مانند:
تتراها، رازبوراها، گورامی ها، ماهیان رنگین کمان، گریدوراس ها، پلکوها، لوچ ها، گورامی دارف (کوتوله) و گربه

پنگوسی

 

پنگوسی ها جزو ماهی های پر تحرک و درشت آکواریوم به حساب میان . این ماهی ها جزو خانواده Pangassidae هستن . این ماهی ها بومی شرق و جنوب شرقی آسیا هستن و جزو ماهی های خوراکی محسوب میشن . در آکواریوم تا 45 سانتیمتر و در طبیعیت گاه تا 2 متر هم رشد میکنن . پنگوسی ها دارای دو گونه متفاوت هستن که یک گونه اونها گوشتخوار و شدیدن مهاجم هست و گونه دیگه گیاهخوار و صلح طلب . علامت مشخصه این دو گونه به این صورت هست که پنگوسی های گوشتخوار سیاه رنگ هستن و باله پشتی تیز و شبیه کوسه هست و از بینایی نسبتن بیشتری از گونه گیاهخوار برخوردارن . ولی نوع گیاهخوار زمینه بدن نقره ای فام با خطوط طوسی رنگ افقی هست که از دم تا ناحیه سر کشیده شده و دو جفت سبیل باریک در در دو طرف دهان قرار گرفته . به رنگ سفید و زال هم دیده میشه .

 این ماهی ها دارای فلس نیستن و پوستی لیز و براق دارن . گونه گیاهخوار این ماهی دارای بینایی بسیار ضعیفی هست و بیشتر از طریق بویایی و گیرنده های حسی واقع در ناحیه سبیل ها غذا رو پیدا میکنه به همین دلیل هم ماهی ای شدیدن ترسویی هست و چندان مناسب آکواریوم نیست . با کوچکترین ضربه ای که به شیشه آکواریوم وارد بیاد این ماهی ها دچار ترس و استرس میشن و گاه از آب به بیرون میجهن . حتا خاموش و روشن کردن پمپ هوا یا فیلتر و یا چراغ بالای آکواریوم و رد شدن از جلوی آکواریوم هم باعث وحشت این ماهی ها میشه که گاه به خودشون آسیب وارد میارن و دچار استرس ماهی های دیگه میشن . همین مساله باعث شده تا مناسب نگهداری در آکواریوم نباشن و در واقع این ماهی ها رو در استخرهای سیمانی و طبیعت نگهداری میکنن و پرورش میدن . نوع گیاهخوار این ماهی باید حتمن بصورت گروهی نگهداری بشه و اگر بصورت تک باشه غذا نمیخوره و اعتصاب میکنه و میمیره . از نکات مهم دیگه در نگهداری این ماهی ها این هست که آکواریوم اونها باید دارای نور متوسط و یا ضعیفی باشه واگر نور شدید باشه این ماهی ها در نقطه ای که نور ضعیف تر باشه جمع میشن و دائم در اون منطقه بالا و پایین میرن . حتا نور شدید باعث استرس بیشتر اونها میشه !

 فقط گونه گوشت خوار این ماهی هست که بعلت بینایی قوی تر و آروم تر بودن از جهت استرس , مناسب نگهداری با گونه های گوشتخوار هست . در ضمن ارزش نوع گوشتخوار

 این ماهی به باله های بلند اون هست و هر چقدر باله هاش بلند تر باشه ارزش بیشتری داره . نوع گوشتخوار از ماهی های ریز زنده و غذاهای گوشتی مثل دل چرخ شده با میگو بخوبی

 تغذیه میکنه . این ماهی همه چیز خوار هست و در حوضچه های سیمانی اونها رو با موز و سبزیجات و برنج و قطعات ماهی و مرغ و گوشت و کاهو و ژلاتین تغذیه میکنن . نیاز به

 مکانی وسیع برای شنا کردن دارن و بهتره کمتر از 3 عدد نگهداری نشن و بهترین حالت 4 تا 6 عدد هست . دمای 26 تا 28 درجه و آبی با درجه کمی اسیدی رو میپسندن . مشکلی

 که در موقع حمل و نقل این ماهی ها بوجود میاد اینه که گاهی دچار استرس میشن و وقتی به آکواریوم انداخته میشن تا مدتی وارونه و بی حرکت در آب غوطه ور میمونن که باعث وحشت آکواریومیست های کم تجربه میشه ! اما بعد از مدت کوتاهی کم کم ماهی به حالت عادی بر میگرده و شروع به شنا کردن میکنه . این حالت اغلب برای ماهی های درشت تر اتفاق میافته . درب آکواریوم رو برای این ماهی حتمن باید ببندین چون این ماهی از آب به بیرون میجهه . این ماهی بطور خاصی علاقه زیادی به خوردن نخود فرنگی پخته که پوستش رو کنده باشن و کمی له شده باشه داره . جزو ماهی های با دوام هست و میشه با تمام انواع شارک ها در یکجا نگهداریش کرد . این ماهی ها همچنین در جنوب شرقی آسیا طرفداران زیادی دارن در ورزش ماهیگیری .تولید مثل پنگوسی ها در شرایط خاصی انجام میشه و نیاز به هورمون هایی مثل Clarius داره برای فعال شدن دارن .

پرچم ماهی باله دراز

( longfin bannerfish ) 

نام خانواده : chaetodontidae

نام عمومی : پرچم ماهی باله دراز

نام محلی : آنتن دار

اندازه : 25 cm

غذا : همه چیز خوار ، بی مهرگان کوچک ، جلبکها  ٬ زئوپلانکتونها و نرم تنان ریز

پراکنش : آبهای جنوب شرقی آسیا ، دریای سرخ ، خلیج فارس و دریای عمان

وسیله صید : قفس و ساچوک

درجه حرارت : 28 – 26 c

Ph : ۴ / ۸ 

شوری : 027/1 – 023/1

   ماهی بسیار زیبا و آرامی است که برای نگهداری در آکواریوم بسیار مناسب است . اگرچه به شرایط شیمیائی آب زیاد حساس نیست لیکن غیر استاندارد بودن آب باعث بروز بیماریهائی دراین ماهی میشود که بصورت لکه های خونمردگی برروی سطح بدن آن مشاهده می شود .

   میتوان در کنار آن از سایر گونه ها با خیال راحت استفاده کرد . بهتر است آنرا بصورت جفت و در آکواریومی که تعداد ماهی هایش زیاد نباشد نگهداری کنید .

این گونه در اطراف مناطق صخره ای مرجانی زیست می کند که به هنگام تغذیه بصورت گله ای هم مشاهده شده اند .

   در صورت غذا ندادن به آنها با بررسی شرایط آب از پراکنده شدن در محیط آکواریوم پرهیز می کنند . در تمام سطوح آکواریوم حرکت دارند و به منبع نور مصنوعی همراه با کمی نور غیر مستقیم خورشید نیاز دارند .

چون عمده تغذیه این گونه جلبکها می باشند من دو روش را بطور همزمان برای تغذیه آن استفاده نمودم .

1- تغذیه با کاهو :

چون این ماهی به زندگی در آکواریوم و تغذیه با کاهو آشنائی نداشت همراه با آن از یک ماهی scat استفاده کردم . همانطور که میدانید scat را در آب شیرین هم نگهداری می نمایند که بدلیل زندگی در آکواریوم تغذیه با کاهو را بیشتر از غذاهای دیگر آموخته است . این امر موجب تغذیه آنتن دار با کاهو و با همان اشتهای scat گردید .

2- تغذیه با جلبک :

   برای این منظور می توانید در ظرفی جداگانه با استفاده از یک صخره مرجانی که آنرا با استفاده از یک لامپ هالوژن نوردهی مناسبی نموده اید جلبک را تولید نموده و برای تغذیه در آکواریوم اصلی قرار دهید . مراقب باشید که رنگ جلبک تولیدی سبز روشن باشد و چنانچه متمایل به قهوه ای شد برای این منظور مناسب نخواهد بود .

   در نگهداری یک گونه با بیرون زدگی واضحی در چشم همراه با یک حباب هوای بزرگ در قسمت پشت کره چشم مواجه شدم . معمول ترین علت این عارضه استفاده از پمپهای هوایی محفظه ای است که با دمیدن هوای زیادی ، آب را به طور چشمگیری از هوای اتمسفر ( با قابلیت نیتروژن ) فوق اشباع می کند . تولید بیش از حد اکسیژن توسط جلبکها و سایر گیاهان کمتر معمول است . علت دیگر که به ندرت اتفاق می افتد هوادهی زیاد آکواریوم با حبابهای هوای ناشی از سنگ هوایی می باشد .

   معمولا" درمان ، شامل مشخص کردن منبع گازبیش از حد و حذف آن است . در صورت استفاده از پمپهای محفظه ای پرکردن چاله یا مخزن و یا نصب یک خروجی هوا در سیستم می تواند تا حدی این مشکل را حل کند . حبابهای هوائی که زیر پوست و یا درون باله ها ایجاد می شوند معمولا" ظرف یک یا دوروز از بین می رود . حبابهائی که درون سیستم گردش خون قرارمی گیرند بویژه عروق آبششی به شدت می تواند کشنده باشد .

   گاهی اوقات هم بیرون زدگی چشم بدون ایجاد حباب است که می تواند ناشی از مسمومیت با آمونیاک یا انگلهای چشمی باشد .